La oficialidá supera’l 75% de sofitu ente la militancia socialistas

La oficialidá supera’l 75% de sofitu ente la militancia socialistas depués de qu’esta selmana aprobárase con gran apoyu (na mayor parte los casos por unanimidá), la enmienda d’oficialidá notres cuatro agrupaciones de la FSA-PSOE. El Congresu d’esta fin de selmana va ser el momentu de la verdá.

Avilés, Candamu, Corvera, Xixón, Llangréu, Mieres, Llaviana,  Llanera, L.lena, Morcín, Sobrescobiu, Sariegu, Siero Villaviciosa, Parres, Castropol, Castrillón, Ayer, Gozón, Casu, la Corriente interna Izquierda Socialista, les Mocedaes Socialistes d’Asturies y na sectorial autonómica d’educación. Amás, sumóse en Xixón la firma de la hestórica militante socialista Maricuela.

Los apoyos foron súmándose a los d díes atrás, entamando poles primeres agrupaciones que sofitaron la oficialidá: les d’Uviéu, Ayer y Candamu, asina como les Mocedaes Socialistes d’Asturies (JSA/MSA). A lo llargo de la selmana la enmienda que propón que la FSA asuma la oficialidá del asturianu foi votándose nes más de 20 agrupaciones onde se presentó, ente les que tán toles principales por númberu de militantes.

Les Mocedaes Socialistes d’Asturies (JSA/MSA) foron de les primeres agrupaciones n’aprobar llevar una enmienda propuesta por Socialistes pola oficialidá al Congresu de la FSA-PSOE na asamblega, ue celebraren esti sábadu pasáu. La enmienda ye la mesma que va aldericase en venti agrupaciones.

La enmienda propón sostituir l’artículu 367 de la ponencia marcu del 32 Congresu de la FSA-PSOE que se va desenvolver n’ochobre y plantega nel so entamu la  defensa y el reconocimientu de los drechos y de la plena igualdá xurídica de tolos ciudadanos y ciudadanes son señes d’identidá del Partíu Socialista y tán ente los sos llogros consiguir avances d’importancia pa distintes comunidaes que nun teníen garantizaos los sos drechos civiles.

Dende esi puntu de vista, y teniendo en cuenta tamién la necesidá de tomar midíes que garanticen la conservación d’un patrimoniu de la importancia d’un idioma, y de la cultura que lu acompaña, “va defendese que l’asturianu (y nel so ámbitu, el gallego-asturianu) seya xunto al castellán, llingua oficial n’Asturies, nel momentu nel que se produza una reforma del Estatutu d’Autonomía tal y como establez la Constitución española nel so artículu 3.2, buscando un modelu d’oficialidá d’aplicación progresiva y acordies coles circunstancies sociollingüístiques y a les necesidaes culturales d’Asturies”.

Mientres nun se produza esi cambiu nel Estatutu, “va reforzase la promoción nel usu institucional y públicu del asturianu y el gallego-asturianu na alministración pública y nos distintos organismos del Principáu d’Asturies, asina como nel sector priváu. Del mesmu mou, va fomentase l’usu de la llingua asturiana nos medios de comunicación, n’especial nel Ente de Comunicación del Principáu d’Asturies, desarrollando la Llei d’Usu y Promoción del Asturianu de 1998 en tolos sos artículos”.