El Principáu tramita la reconocencia de la Pita Pinta como raza autóctona

El Gobiernu asturianu quier que se reconozan la singularidá de la pita pinta y les bondaes de los güevos d’esta ave pa la alimentación cotidiana. Con esi envís declaráu, y alitáu pola acabante surdir Asociación de criadores de la pita pinta asturiana, entamada en 2003, la Dirección Xeneral de Ganadería acaba empobina-y al Ministeriu d’Agricultura, Pesca y Alimentación la documentación pertinente pa que la pita pinta seya formalmente reconocida como raza autóctona asturiana.

P’algamar esi estatus, del que yá gocien les vaques asturiana de los valles y de la montaña, la oveya xalda, la cabra bermeya y el poni asturcón, la pita pinta habrá demostrar la so especificidá. Los 38 criadores d’esta ave qu’anguañu hai n’Asturies ceben a mediu millar d’exemplares y tán enfotaos n’ameyorar la productividá de la pita ensin desenraigonala del so hábitat rural, una de les característiques definitories de la raza.

Amás d’ella, la pita pinta asturiana tien la cresta arrecha, presenta un picu mariellu con pintes negres, camina enriba d’unes zanques musculoses y, anque so carne ye de gran calidá, apréciense más los güevos que pon.

Un estudiu biolóxicu ellaboráu pol veterinariu Rafael Eguiño dende los años ochenta amuesa la singularidá de la pita pinta, cuyu orixe esactu desconózse y de la qu’alpenes se sabe que sobrevivió abondu tiempu en piteros de llugares alloñaos, ensin amestase con otres races. So figura atopóse tallada en madera n’horros vieyos d’estremaes zones d’Asturies.