Exiptu va amosar les sos ayalgues pa resucitar el turismu

A partir d’esti añu, al falar de muséu exipciu, va haber qu’especificar cual, porque El Cairo apostolo too a los grandes proyectos museísticos pa reflotar el turismu, la otra columna del país, xuntu al Nilo. El más esperáu ye’l Gran Muséu Exipciu.

Hubo un tiempu en que cinco mil años de civilización estruyar ente los murios del Muséu Exipciu por antonomasia. A la cortil acoloratada de la plaza Tahrir, va tiempu que-y saltaron les cordures. Bastante ye que foi llevantáu en 1900 pa una colección muncho más amenorgada, anterior a escavaciones trascendentales y al turismu de mases.

Sía que non, a partir d’anguaño, al falar de muséu exipciu, va haber qu’especificar cual, porque El Cairo apostolo too a los grandes proyectos museísticos pa reflotar el turismu, la otra columna del país, xuntu al Nilo. El más esperáu ye’l Gran Muséu Exipciu, que va heredar la mayor parte de la colección del primeru, a menos de dos kilómetros de les pirámides de Guiza. Pero hai munchos más. L’últimu día d’ochobre, trés museos fueron inauguraos d’una tacada. Nel Sinaí, nel norte y na mesma capital exipcia.

Mientres Barcelona esfueya la margarita d’una sucursal del Hermitage frente al Mediterráneu, Sharm el Sheij arriquecía la so ufierta playera nel Mar Coloráu con un muséu arqueolóxicu de primera fila. Xuna capital provincial, Kafr el Sheij, estrenaba tamién un muséu especializáu nel Baxu Exiptu, ente que n’El Cairo inaugurar con pómpara’l Muséu de los Xarrés Reales, cola asistencia de mediu centenar d’embaxadores.

Falando de xarrés, unu de los acontecimientos que llevanten más espectación, nesti principiu d’añu, ye’l treslláu de les momies de cuatro reines y dieciocho reis dende’l Muséu Exipciu a la so nueva morada: el Muséu Nacional de Civilización Exipcia (NMEC), en Fustat. Ente elles, Hatshepsut y ente ellos, Ramsés II.